Vrijdag 31 juli 2015

Gisterochtend opgestaan met regen en een grauwe lucht. De wind was echter wel een stuk rustiger dan de voorgaande dagen. Dus langzamerhand de voorbereidingen getroffen om tegen de middag te vertrekken. Gelukkig regende het tegen die tijd niet meer. Om half twaalf de trossen los en direct na de haven het grootzeil gehesen, daar zat nog een rif in en die heb ik laten zitten want de verwachting was dat de wind weer wat zou aantrekken. In het begin was er te weinig wind om te zeilen dus de motor bleef aan. Het viel mij wel op dat ik al een flinke stroom mee had terwijl ik verwacht had het eerst uur stroom min of meer tegen zou hebben. Na een half uurtje trok de wind wat aan en besloot ik de genua uit te rollen en het grootzeil te laten vieren want ik had erg ruime wind. De motor kon weer uit!

Achter mij was een ontzettend donkere lucht maar al gauw bleek dat die landinwaarts trok. Richting Zeebrugge kon ik steeds meer van een sterke stroom profiteren, voor de havenhoofden van deze zeehaven vloog ik met 10 tot 10,5 knopen langs zonder last te hebben van zeeschepen die in of uit moesten varen. Eén groot zeeschip zette wel koers naar Zeebrugge maar daar zeilde ik ruim voorlangs.

Op de Westerschelde had ik NW-wind en dat ging als een speer! Links van mij ontstond wel weer een heel donkere lucht die ik nauwlettend in de gaten hield. Daar zat volgens mij veel regen in, maar volgens de verwachtingen zouden die dag de windstoten beperkt blijven tot 5 Bft. Plotseling om ongeveer kwart over twee klapperden beide zeilen wild heen en weer. Wat gebeurt er?, dacht ik. Een blik op de windmeter leerde mij dat de wind van het ene op het andere moment ongeveer 100 graden was gedraaid, echt in 1 of 2 seconden! Ik trok de giek direct strak aan want die stond als een dolle heen en weer te zwiepen en vervolgens heb ik de genua helemaal weggedraaid. Daarna de motor gestart want ik had geen zin om de laatste drie kwartier nog te gaan kruisen.

Even daarna kwamen er bijna ontelbare zeilboten vanaf de Westerschelde die richting België gingen. Ik heb er nog nooit zo veel bij elkaar gezien op een zeearm.

In de monding tussen Vlissingen en Breskens was de wind weer een stuk rustiger en bijna Noord. Het water was daar ook erg kalm en daar heb ik het grootzeil laten zakken. Wat mij hier weer opviel, was dat de stroom tegen mijn verwachting in, al begon tegen te staan (Later heb ik in de almanak gezien dat de hoogwatertabel van Hoek van Holland uitging van UTC + 1, terwijl bij alle Engelse havens uitgegaan wordt van UTC, vandaar dat ik mij een uur had misgerekend, maar gelukkig nog net op tijd was). Ondertussen regende het wel een beetje waardoor het zicht wat beperkt was. Ik zag op de plotter een AIS-signaal van een zeeschip dat ik zelf nog niet kon zien, maar met behulp van de AIS kon ik zien dat ik daar ruim achter langs zou gaan. Bij het sluisje gekomen, kon ik direct naar binnen varen en nadat er nog een jachtje in de sluis lag, werden we geschut. Hierna ben ik naar de wsv De Schelde gevaren om daar te overnachten.

Vandaag ben ik hier gebleven, binnen in de boot wat schoongemaakt, de huik laten drogen en boodschappen gedaan. In de tweede helft van de middag ben ik op het fietsje langs de Westerschelde naar het centrum gefietst en daar op het terras bij de Koopmanshaven van het uitzicht genoten met een biertje en een portie bitterballen. Daarna nog even op het plein achter de haven gegaan waar men bezig was met ringsteken op galopperende paarden, het bleek een wedstrijd tussen deelnemers uit verschillende Zeeuwse plaatsen en het ging kennelijk om een soort kampioenschap.

Woensdag 29 juli 2015

De windverwachting was 4 tot 5 Bft met mogelijk uitschieters naar 6. Om acht uur opgestaan en rustig alles in gereedheid gebracht voor vertrek. Om 9:30 uur waren we los van de steiger en rond 10:00 uur de havenmond van Duinkerken uit. Daar stonden nog flink grote golven als gevolg van de harde wind van de afgelopen dagen. We hadden vooraf al afgesproken dat we het grootzeil niet zouden hijsen maar alleen met de genua gingen varen omdat we praktisch voor de wind moesten zeilen. Dat ging prima ondanks de hoge golven waardoor we flinke schuivers maakten. Maar de hele trip hadden we een lekker zonnetje er bij. Om 13:10 uur waren we bij de havenhoofden van Oostende en 10 minuten later afgemeerd aan de steiger naast de visafslag. Dat wil zeggen waar de oude visafslag stond en nu een nieuwe gebouwd gaat worden.

Na een uurtje kwam Fokke om zijn vader en Paul op te halen. Na het eten van een portie kibbeling met een drankje er bij, zijn ze vertrokken en ben ik weer een paar dagen alleen. 

Tiede en Paul: nog van harte bedankt voor jullie gezelschap!

’s Avonds om een uur of negen kwam er nog een Frans jacht naast mij liggen, maar die willen morgenochtend al weer om 5 uur vertrekken omdat ze de afgelopen dagen nogal wat tijd verloren waren door de harde wind. Hopelijk doen ze het zachtjes om mij niet in mijn slaap te storen J.

Als de verwachting voor morgen gunstig blijft, ga ik naar Nederland, waarschijnlijk Vlissingen.

Maandag 27 juli 2015

Vandaag windkracht 6, 7, 8 dat betkende een verwaaidag in Duinkerken. De boot hing af en toe schuin aan de meerlijnen. We hebben ’s morgens boodschappen gedaan en ’s middags een lange wandeling gemaakt naar de boulevard waar we wat gedronken hebben op een terras achter glas. Morgen dezelfde windverwachting dus we willen pas woensdag naar Oostende.

Zondag 26 juli 2015 Vrijdag en zaterdag vanwege harde wind in Dover gebleven. Vandaag leek het in de vroege ochtend wat beter en zijn om half zes (Engelse tijd) vertrokken. De wind was toen nog maar 2 tot 3 Bft. We hebben wel direct een rif in het grootzeil gezet want de verwachting was dat de wind sterk zou toenemen in de loop van de dag. In de voorhaven hebben we het zeil gehesen en na toestemming van Port Control (we moesten even wachten op een ferry die binnen kwam) hebben we de haven via de Oostelijk ingang verlaten. We moesten wel even noordelijk gaan varen om de toegang vrij te houden voor de volgende ferry die er al weer aan kwam. Om zes uur voeren we buiten de haven, eerst nog even met de motor er bij maar na korte tijd kon die uit omdat de wind kracht 4 had aangenomen en hebben we de genua voor ongeveer 76 % uitgerold. Met ruime wind voeren we naar de shipping lane. Daar aangekomen moesten we sterk van koers veranderen om deze verkeersader haaks over te steken. Het was niet druk met vrachtschepen zodat we niet hoefden uit te wijken. De wind kwam nu van opzij (af en toe windkracht 5) en de golven natuurlijk ook, die waren vrij hoog (ongeveer 2 meter) maar ook mooi lang zodat de boot er prachtig over heen gleed. De maag van de schipper was echter een beetje van streek zodat die na een half uurtje maar even de vissen ging voeren. Daarna knapte hij gelukkig vrij snel weer op. De wind kwam niet echt constant uit dezelfde hoek zodat we een tijdje hoog aan de wind moesten varen maar het ging net. Na het verlaten van de shipping lane konden we weer iets afvallen zodat de wind weer een beetje ruimer inviel. Deze werd na enige tijd ook wat minder waarop we besloten om de genua helemaal uit te rollen. De zee was aan de Franse kant ook wat rustiger en we zeilden lekker richting Duinkerken terwijl boven land al zware bewolking begon te ontstaan. Wij hielden het echter droog tot in de haven. Al met al was het een snelle oversteek, van havenmond Dover tot havenmond Duinkerken in 5 uur bij een afstand van ongeveer 42 mijl. Ik had het zeilend nog nooit zo snel gedaan. Bij de Yacht Club de la Mer du Nord in eerste instantie aan de buitenste passantensteiger afgemeerd. Daar stond de havenmeester(es) al bij een paar andere boten en die wees ons een plaatsje aan de binnenkant aan. Daar hebben we dankbaar gebruik van gemaakt want daar lagen we lekker zonder andere boten tegen ons aan.

Donderdag 23-07-2015

Gisteren in Eastbourne gebleven, de dinghy schoongemaakt met zoet water, laten drogen en opgevouwen weer binnen opgeborgen, die hebben we de komende tijd toch niet meer nodig. Vervolgens een was gedraaid en tegelijkertijd gedoucht. De was droogde fantastisch in de zon en stevige wind. Later in de middag een biertje gedronken op een terras aan de haven.

Vandaag anderhalf uur voor laag water vertrokken, vanwege de stroom was dat eigenlijk een paar uur te vroeg, maar met laag water konden we niet zo goed de haven van Eastbourne verlaten. Dat betekende wel dat we in eerste instantie een paar uur stroom tegen hadden en met een windkracht 2 tot 3 in de rug schoot dat uiteraard niet op, dus de motor moest even bijgezet worden. Na enige tijd trok de wind aan tot een kleine 4 Bft en zijn we gaan zeilen en omdat de wind nog steeds van achteren kwam, zijn we eerst verder naar buiten gezeild tot aan de shipping lane, toen gegijpt en richting de kust gevaren. De wind trok ondertussen verder aan tot vier/vijf en de golven werden steeds krachtiger waardoor we af en toe flinke schuivers maakten. Na nog weer een gijp zeilden we langs Dungeness weer richting de shipping lane. Om daarna richting Dover te varen, was pal voor de wind. We hadden geen zin meer om nog een paar keer te gijpen, daarom hebben we het voorzeil weggedraaid en zijn echt pal voor de wind, met de bulletalie op de giek, alleen met het grootzeil naar Dover gevaren. De wind werd ondertussen 6 Bft. Vlakbij de haveningang werd het water steeds warriger, zoals hier wel vaker het geval is. Gelukkig kregen we van Port Control direct toestemming om de haven in te varen, dat ging nogal fors met harde stroming. Eenmaal binnen de havenhoofden was het water een stuk rustiger en vlakker en hebben we het grootzeil laten zakken. Daar hebben we de Marina opgeroepen en een plekje gevraagd in Granville Dock en dat kregen we ook.

Toen ik op de steiger liep, zag ik de boot van Deen en Jannie Houtepen, de voorzitter van de technische commissie van de Dehlerclub, ze waren echter niet aan boord. Ik heb ze een SMS gestuurd en die werd ook beantwoord, ze kwamen een uurtje later even langs om een praatje te maken.

Wij hebben aan boord gegeten, een heerlijke tagliatelle-schotel met kabeljauw en een wit wijntje er bij.

Dinsdag 21-07-2015

Om 05:45 uur ging de wekker, dat was nodig om op tijd weg te gaan i.v.m. een gunstige stroom. Onze bestemming van vandaag was Brighton. Na het gebruikelijke ochtendritueel zijn we om even na 7 uur vertrokken. Het grootzeil direct na het verlaten van de haven gehesen en door de Small Boat Channel naar de Solent gevaren waar we de genua er bij hebben getrokken. In het begin een beetje bewolkt en wat weinig wind uit het zuidwesten, maar we hadden wel de stroom al mee. Na een uurtje begon de wind aan te trekken tot 4 Bft en kwam de snelheid er lekker in. Toen haalden we nog een Belgische zeilboot in die in Weymouth naast mij had gelegen.

Na een mijl of veertien kwamen we bij Boulder Street, een doorgang tussen 2 ondiepe gedeeltes ten zuiden van Selsey Bill. Daar stroomde het uiteraard erg hard zodat we er snel doorheen waren. Echter moesten we daarna meer voor de wind varen en dat was niet echt een fijne koers. Na ongeveer een uur richting Brighton te hebben gevaren, ging het zo lekker (en het was nog vroeg) dat we hebben besloten om maar door te gaan naar Eastbourne, ongeveer 18 mijl verder. Daarbij moesten we iets oploeven wat ten goede kwam aan de koersstabiliteit. Dat werden een aantal heerlijke uren zeilen richting Beachy Head met een wind die ondertussen 4 tot 5 Bft was geworden.

Na het passeren van die kaap zijn we nog even doorgegaan om daarna te gijpen en over de andere boeg naar Sovereign Harbour (de jachthaven van Eastbourne) te zeilen. Een eindje voordat we bij het aanloopkanaaltje waren, hebben we de genua weggedraaid en pal voor de wind verder gevaren en vervolgens, de wind was toegenomen tot 6 Bft, hebben we het grootzeil laten zakken en zijn naar de sluis gevaren om naar de haven geschut te worden. Terwijl we in de sluis lagen te wachten, kwam ook het Belgische jacht naar binnen. Later in de middag kwamen ze nog even bij ons langs om een paar foto’s op mijn laptop te zetten die ze onderweg van ons hadden gemaakt.

Na een biertje aan boord hebben boodschappen gedaan en vervolgens lekker aan boord gekookt.

Maandag 20-07-2015

Vanochtend om 7:30 uur wakker geworden van gestommel op het dek, het bleek dat er een Frans jachtje naast ons was komen liggen. Ik heb geprobeerd om ze duidelijk te maken dat wij om ongeveer 11 uur wilden vertrekken maar ze spraken geen woord Engels, ze wisten zelfs niet wat “Harbourmaster” betekent. Na een paar uur zijn ze te voet vertrokken om naar Southampton te gaan, maar de havenmeester had aangeboden om hun boot even met zijn rubberboot opzij te halen zodra wij weg wilden. Zo gezegd, zo gedaan! Extra service van de havenmeester.

Vlak voor de Shepard’s Wharf hebben we het grootzeil gehesen. De grote ferry kwam ondertussen ook weer binnen maar daar konden we net langs varen en zijn naar buiten gezeild, de Solent op. Eerst zo ver mogelijk naar de noordkant met alleen het grootzeil, het ging hard zat, daarna een gijp gemaakt en richting Portsmouth/Gosport gevaren. Omdat het maar een klein eindje was en we de stroom mee hadden, hebben we het voorzeil geeneens uitgerold. Onderweg kwamen we nog diverse klassieke zeilboten tegen die een wedstrijd aan het varen waren, het is deze week Classic Yacht Week op de Solent. Vlakbij Portsmouth hebben we nog even een rondje gemaakt om de ferry, die ons opliep, voor te laten gaan. Even later nog één keer een gijp en toen zo via het zogenaamde Small Boat Channel naar Gosport gevaren. Daar hebben we het zeil laten zakken en zijn we naar de Royal Clarence Marina gevaren die ik ondertussen had opgeroepen. We kregen een plaatsje aan een steiger, dat was gemakkelijk afmeren.

De hele dag was het grauw en bewolkt met af en toe een zonnetje die er doorkwam. We hebben tijdens het zeilen gelukkig geen regen gehad maar om een uur of zes begon het toch eerst te miezeren en even later wat meer echte regen. Maar toen zaten we lekker in de boot en hebben een heerlijke maaltijd gekookt.

Zondag 19-07-2015

Vandaag was de verwachting WSW 4 tot 5 Bft. We vertrokken om ongeveer 09:30 uur uit Lymington en hebben eerst met de stroom mee en ruime wind (kracht 4) en een heerlijk zonnetje lekker gezeild naar de oostkant van de Solent. Vlakbij Cowes was het een drukte van belang op het water, allemaal wedstrijden in verschillende klassen, ook de prachtige grote klassiekers. Nabij het plaatsje Ryde kenterde de stroom en zijn we omgedraaid nadat we de genua voor een deel hebben ingerold omdat we uiteraard hoog aan de wind terug moesten zeilen en de wind was aangetrokken tot 5 Bft. Op het laatst moesten we nog even een slag maken naar Cowes en daar hebben we even met ruime wind de genua ingerold en zijn de Medina rivier opgevaren tot de Shepards Wharf. Daar hebben we het grootzeil laten zakken, het water was daar een stuk rustiger dan buiten de riviermonding.

Daarna de havenmeester opgeroepen via de marifoon maar praktisch alle plekken waren bezet evenals in de 2 naburige havens. Maar uiteindelijk mochten we toch aan de buitenkant naast een andere boot afmeren. Na een biertje hebben we een wandeling gemaakt door Cowes en langs het water waar altijd de start van alle wedstrijden plaatsvindt. Aan boord een heerlijke pastaschotel gemaakt.

Dit was wederom een heerlijke zeildag.

Zaterdag 18-07-2015

Deze dag was er iets minder wind te verwachten en dat was wel duidelijk toen we wakker werden. Om half negen vertrokken met zeilen op en de motor aan de baai uit. Even buiten de baai kon de motor uit en zeilden we richting het eiland Wight. De wind was 3 Bft westzuidwest, daarom besloten we om eerst maar verder naar buiten te gaan zodat we niet pal voor de wind voeren. Een mijltje voor het stuk water dat langs de beroemde Needles loopt (de Needles Channel), hebben we een gijp gemaakt en zijn we noord gaan varen om te voorkomen dat we pal voor de wind langs de Needles moesten varen. Er is namelijk ook nog een mogelijkheid om langs de noordkant van die baai te varen aan de andere kant van een ondiep gedeelte, de Shingles waar het water bijna altijd breekt. De stroom zette ons ook nog eens de goede kant op en de wind trok nog even aan tot een kleine 4 Bft en na nog een keer een gijp konden we heerlijk vlak langs het strand bij Hurst Castle de Solent opvaren. Daar was het nog even woelig water maar met ruim 3 knopen stroom mee. Vervolgens na nog een keer een gijp gingen we richting Lymington waar we zijn afgemeerd langszij een andere boot aan de Town Quay in het centrum. Na ons kwamen er ’s middags nog meer boten naast ons en voor en achter ons, zoveel dat de havenmeester bordjes aan de buitenste boten heeft gehangen dat er niemand meer mocht aanmeren.

Vrijdag 17-07-2015

Winkelstraat in Torquay

Afgelopen maandag en dinsdag waren de weersomstandigheden niet goed om te gaan zeilen zodat ik in Torquay ben gebleven en diverse keren met Rob the Fish (zoals de lokale visser daar bekend stond) heb afgesproken om een praatje te maken en een biertje te drinken.

Rob the Fish

Maandagavond zijn we samen naar de pub Offshore geweest waar weer een band speelde, dit keer een zangeres en een weergaloos goede gitarist. Af en toe werden ze bijgestaan door een gastzangeres.

Woensdag werd het weer een stuk beter en ben ik naar Weymouth gegaan. De eerste paar uren bijna geen wind dus de motor moest weer het werk doen. Ik had wel het grootzeil gehesen voor het geval dat er wind zou komen. Na enige tijd kwam er een ontzettend rare lucht opzetten aan bakboord kant en die leek dichter bij te komen. Toen heb ik het grootzeil maar weer laten zakken. Verder op de motor en gelukkig gingen die wolken ver achter mij langs. Op een gegeven moment kwam er wat meer wind en heb ik beide zeilen kunnen gebruiken en een paar uur lekker gezeild. Omdat het niet meer dan een kleine windkracht 4 was, besloot ik om vlak langs Portland Bill te gaan (de inshore route zoals dat in de Reeds-almanak beschreven staat). Helaas was de wind wel weer helemaal ingezakt en ben ik al motorrend naar Weymouth gevaren.

Donderdag om 12:00 uur (Engelse tijd) kwamen Tiede en Paul aan op het station van Weymouth. Ik heb ze daar opgehaald en we zij met zijn drieën naar de boot gelopen. ’s Middags wat boodschappen gedaan en nog een wandeling in het stadje gemaakt.

Vrijdag was de windverwachting 4 to 5 Bft SW met uitschieters tot 6 Bft. We zijn om 8:00 uur vertrokken om van de stroom te profiteren. Net nadat we de zeilen hadden gehesen, heb ik met de kustwacht gebeld (via de marifoon) om te vragen of er nog schietoefeningen gepland waren in het gebied waar wij langs moesten. Dat was niet het geval dus we hoefden geen omweg te maken. Bijna pal oost voeren we richt St. Albain’s Head, een kaap waar we omheen moesten. Ook daar kun je onder gunstige weersomstandigheden heel dichtbij langs varen om de erge stroomrafelingen te ontwijken. Helaas waren die omstandigheden nu niet zo gunstig maar we besloten om het toch te proberen. Het was lekker hard varen met flinke golven die mooi onder de boot door liepen.

In eerste instantie leek het redelijk rustig bij die kaap, maar even verder werd het een heksenketel. We voeren over een drempel op een meter of tien diep naar 55 meter en met de sterke stroming en de aanlandige harde wind stonden daar enorm steile golven van 2 tot 2,5 meter. normaal is deze golfhoogte niet zo’n probleem maar ze waren zo steil dat we als het ware tegen een verticale muur van water in voeren, elke golf weer. De boot maakte hierdoor ontzettende klappen als we dan van zo’n golf afvielen. Dat was niet leuk meer, maar gelukkig duurde het niet al te lang, ongeveer 10 minuten. Conclusie na dit heftig gedeelte: we zijn kennelijk niet dicht genoeg langs die kaap gevaren om de inshore route te pakken en verder kun je met deze wind beter een vijftal mijlen omvaren om dit te vermijden.

Voorbij de kaap hebben we nog even lekker gezeild en zijn de Studland Bay ingevaren en daar een plekje gezocht om het anker te laten vallen. De wind was nog steeds een 5 Bft maar het anker hield uitstekend. Een prachtige baai om te liggen met zonlicht op de rotsen.

Ankeren in de Studland Bay

Ankeren in de Studland Bay

Old Harry's Rock bij de Studland Bay

Zondag 12-07-2015

Gisteren even na het afmeren had ik even een praatje gemaakt met een man die een heel klein bootje had waarmee hij bijna elke dag ging vissen, gewoon met hengels. Daar kon hij aardig van rondkomen. In het verleden had hij een keer als bemanningslid meegevaren op een 75-voets Swan naar Antigua. Een uurtje later zat ik op de kade met mijn laptop om de blog bij te werken en wat mails te bekijken toen hij toevallig weer voorbij kwam. Hij vroeg of ik ook wat ging drinken in de pub Offshore waar hij ’s avonds altijd naar toe ging. Ik wilde eerst nog wat dingen afmaken maar daarna ben ik op zoek gegaan naar die pub en inderdaad was het daar heel gezellig met een erg goede live-band. Qua sfeer en interactie van de bandleden met het publiek leek het wel wat op Het Barbiertje in Hellevoetsluis alleen was deze wat moderner. Dat werd dus een latertje die avond.

Vandaag was het een heel mistroostige dag met veel wind en een dichte drizzle zoals de Engelsen een motregen noemen. Ik ben ’s morgens verhuisd naar een andere passantensteiger zodra daar een plaatsje vrij kwam. Verder heb ik boodschappen gedaan (twee keer omdat ik de eerste keer iets vergeten was) en een lekkere douche genomen. En vervolgens een maaltijd voor een paar dagen gekookt.

Zaterdag 11-07-2015

Gisteren toch maar niet vertrokken vanwege een redelijk harde SSE-wind.

Vandaag ook een behoorlijke wind maar uit een westelijke richting. Om 12:00 uur Engelse tijd de trossen los en op weg. Omdat het bijna pal voor de wind was heb ik het grootzeil lekker in de huik laten zitten en heb ik alleen de genua uitgerold. Net uit de riviermonding tot een eind voorbij de kaap Start Point waren de golven enorm steil en diep (zoals een zeiler in Vlissingen eens tegen ons zei: er stonden diep kuilen). Ik kon me maar met moeite door de kuip bewegen en moest me steeds goed vast houden. Na een uurtje moest ik een graad of 40 van koers veranderen zodat de genua naar de andere kant moest. Was ik even blij dat ik het grootzeil niet had gehesen want een gijp met die grote golven zou geen leuke actie zijn.

Zoals wij vlak voor de haven van Weymouth diverse lichtgekleurde objecten hadden zien liggen (waarvan wij dachten dat het iets van visgerei was), zo kwam ik nu af en toe weer van die dingen tegen maar ik voer op water van zo’n 60 meter diep, dan kan je toch echt niet op de bodem kijken (bij Weymouth was het maar een meter of 6). Ik bedacht dan maar dat het wellicht onderwater-UFO’s waren. In de Torbay moest ik iets oploeven en kon ik halve wind varen. Vreemd genoeg trok daar de wind weer aan tot 6 Bft, dat was wel even spuiten! Ondanks dat het weekend was en iedereen zei dat het ontzettend druk zou zijn in

Torquay en dat ik beter naar Brixham kon gaan aan de andere kant van de baai, heb ik het risico toch genomen en nadat ik mij had gemeld via de marifoon, kreeg ik te horen dat er een plek aan een steiger was waar ik jammer genoeg geen walstroom had maar ik kon daar prima liggen. Morgen zou er waarschijnlijk een plek vrijkomen aan een andere steiger. Dan blijf ik hier wel liggen want de weersverwachting voor morgen zien er niet zo goed uit.

Onderwater-UFO? Of toch maar een kwal.

Een uurtje nadat ik was afgemeerd, zag ik bij de boot een enorme kwal vlak aan de oppervlakte zwemmen. Zeker zo’n 40 bij 60 cm. Zou dit de verklaring kunnen zijn voor de onderwater-UFO’s?

Donderdag 09-07-2015

Om 05.45 uur ging de wekker want ik wilde met de stroom mee naar Salcombe. Er was helaas weinig wind voorspeld en dat was inderdaad het geval. Slechts het laatste stukje trok de wind wat aan maar dat was recht op de kop. Ik heb de motor maar het werk laten doen.  Gelukkig was het maar een tochtje van ongeveer 18 mijl.

Op de rivier heb ik de passantensteiger gezocht en daar was nog net een plekje vrij. Even later gingen er overigens nog een paar boten weg. Even na de middag en in de loop van de middag werd het wel weer een stuk drukker, ik heb dus ook buren gekregen. In het stadje was het ook gezellig druk. Kwam misschien wel door het mooie weer. Morgen maar eens verder kijken waar ik naar toe ga, waarschijnlijk Torquay.

Woensdag 08-07-2015 Vanochtend wakker geworden met regen en een grauwe lucht. Gelukkig stopte de regen na een paar uur. Ik heb gewacht tot elf uur (en gedurende een paar uur de motor laten draaien omdat de accu’s nu toch wel een beetje stroom nodig hadden), toen ging de stroom kenteren en ben ik vertrokken. De buren die naast mij aan de boei lagen waren al met hun bijbootje weg gegaan, dus moest ik alleen los maken en vertrekken. Met een heel kalm gangetje van ongeveer 3 knopen ben ik naar Dartmouth gevaren. Helaas merkte ik dat het log het niet deed, waarschijnlijk zit er wat vuil in het schoepje. In Dartmouth aangekomen zag ik dat de 3 drijvende steigers w-in de rivier waar ik eerst had gelegen, helemaal bezet waren, soms 2 dik (en meer mag niet). Ik ben iets verder gevaren en bij de wat kleinere steiger vlak bij de ferry-aanlegplaats was nog precies één plekje tussen twee boten vrij waar ik wel tussen kon. Goed rekening houdend met de wind en vooral de stroom heb ik de boot er naar toe gestuurd en op het laatst hard in zijn achteruit de boot stil gelegd zodat ik de achterlijn om de kikker op de steiger kon werpen. Direct kwam er iemand uit een andere boot en die pakte mijn voorlijn die ik al tot het midden van de boot had klaargelegd. Even later kwam er een havenmeester bij wie ik weer voor een nachtje kon betalen en die vroeg mij of ik toevallig nog vuilnis aan boord had dan wilde hij dat direct wel meenemen. Dat had ik inderdaad dus heb ik het aan hem gegeven. Wat een service! Nu hoefde ik niet met mijn dinghy helemaal naar de vuilnissteiger die ver terug midden in de rivier lag. Na de lunch ben ik lekker gaan douchen en heb even wat boodschappen gedaan.

Dinsdag 07-07-2015 Toch maar hier in Dittisham gebleven omdat de harde wind niet uit het zuiden kwam maar uit het noorden, dus lag ik hier vrij rustig. Af en toe komt er een mooie door stoom aangedreven raderboot voorbij. Holiday home van Agatha Christie Schrijftafel van Agatha Christie Vanochtend heb ik eerst de koelkast weer eens droog gemaakt en vanmiddag ben ik met de ferry naar de overkant gevaren om Greenway,    het landgoed van Agatha Christie te bekijken. Dat was heel uitgestrekt en indrukwekkend. Het blijkt overigens haar holiday-home geweest te zijn. Dan heeft ze wel een vermogen verdiend met haar boeken om zo’n vakantieverblijfplaats te kunnen kopen. Zij kwam oorspronkelijk uit Torquay en haar gewone verblijfplaats was Dorchester, dacht ik. Wandelend over steile coastpaths kwam ik bij haar boothuis dat een rol gespeeld heeft in één van haar boeken. Dat was de plaats waar Marlene Tucker vermoord was in Dead Man’s Folly. Terug aan boord heb ik een grote pan macaroni gemaakt waar ik vandaag en daarna nog twee dagen van kan eten.

De Miles'Tone gezien vanaf het landgoed Greenway

De ferryman van Dittisham naar Greenway

Maandag 06-07-2015

Vanochtend naar Dittisham gevaren, een paar mijl de rivier de Dart op. Een heel klein plaatsje tegenover het landgoed waar Agatha Christie jarenlang gewoond heeft en haar boeken (of in elk geval een deel ervan) heeft geschreven. Prachtige omgeving om langs te varen.

In Dittisham zijn geen steigers maar slechts boeien waar je aan vast kunt maken. Gelukkig was er nog eentje over die ruim voldoende was voor de afmeting van mijn boot. Van deze boei mocht een boot van maximaal 18 meter lengte gebruik maken. Maar de andere boeien voor boten tot 14 of 12 meter lengte waren allemaal bezet.

’s Morgens eerst even een wandeling gemaakt over een kustpaadje naar een parkje. Heel steile hellingen op en af! ’s Middags naar de FBI gegaan (FBI = Ferry Boat Inn) waar ik een biertje heb gedronken en de blog weer heb bijgewerkt. Van voorgaande jaren wist ik dat hier een draadloze internetverbinding was.

Vanwege een harde zuidenwind die in de lengterichting van de rivier blaast, lig ik niet erg beschut, de boot deint behoorlijk. Volgens de havenmeester wordt het morgen nog erger. Dan blijf ik hier niet maar ga terug naar Dartmouth, dat ligt wel dichter bij de zee maar het is daar breder en niet zo’n flessenhals als hier. Dan ligt het daar toch iets prettiger.

Zondag 05-07-2015

Eekhoorntje in het park Nothe

Een aantal dagen helaas geen goede internetverbinding gehad dus nu pas een update.

We zijn 4 dagen in Weymouth gebleven, enerzijds vanwege een verkeerde windrichting, anderzijds om daar wat wandelingen te maken.

Het strand was daar steeds druk bezet en de boulevard er langs heel levendig. Donderdag zijn we naar een mooi park gegaan met een fort aan de zeekant. In het park liepen de eekhoorntjes letterlijk vlak voor je voeten, bedelend om gevoerd te worden. Ook hebben we die dag een internetcafé bezocht om een terugvlucht voor Tonny te boeken.

Park Nothe in Weymouth

Vrijdag werd er een oostelijke wind verwacht. Tonny is om half tien van boord gegaan om naar het station te lopen waar ze op de trein is gestapt naar Southampton vanwaar ze met het vliegtuig naar Amsterdam is gegaan. Ik ben om kwart voor tien uit Weymouth vertrokken om naar Dartmouth te gaan, eerst een eindje aan de wind en vervolgens halve wind naar Portland Bill, een beruchte kaap vanwege heel turbulent water als je daar op het verkeerde moment bent. Ik was daar ongeveer met de kentering van het tij en ging een paar honderd meter langs die punt en dat was heel goed te doen, eigenlijk heel rustig. Daarna zou ik de wind pal van achteren krijgen, omdat dat geen fijne koers is, ben ik eerst met de wind, die ondertussen kracht 5 is geworden, schuin van achteren verder de zee op gegaan. Na enkele uren hoorde ik plotseling  wat vreemd geluid in het water en zag tot mijn grote vreugde een dolfijn met mij meezwemmen. En even later nog eentje! Ze zijn zeker 10 minuten met mij mee gezwommen, van de ene kant naar de andere kant van de boot, soms onder de boeg van de boot door. Dan weer een metertje onder water, dan weer boven water uitkomend. Een fantastische onderbreking van deze tocht.

Kingswear tegenover Dartmouth

De ingang van de rivier de Dart

Na een aantal uren werd het tijd om van koers te veranderen richting Dartmouth. Ik had bedacht om heel gecontroleerd te gijpen, met het grootzeil ging het goed maar helaas met de genua ging er iets mis (er bleef ergens een lijn klem zitten) waardoor de boot weer terugviel over stuurboord. Met heel veel moeite kon ik de klem gelopen lijn weer los krijgen en daarna gelukkig de actie verder goed uitvoeren. De wind was nog iets toegenomen, een dikke kracht 5, af en toe 6. Dat betekende dikke golven schuin van achteren waardoor de boot lastig op een rechte koers was te houden. Aangekomen bij de monding van de rivier de Dart, heb ik de genua weggedraaid en ben met het grootzeil en de motor de rivier opgevaren Daar was het water lekker rustig en heb ik het grootzeil laten zakken. Bij de passantensteigers midden in de rivier was plaats genoeg dus daar heb ik aangelegd. Jammer genoeg lag ik wel met de achterkant in de wind dus veel geklots van water. De volgende dag heb ik een ander plekje aan dezelfde steiger gekozen met de punt in de wind, dat lag een stuk aangenamer.

Relaxed uitzicht op de  Dart

Vandaag ben ik even met de dinghy naar de kant gevaren om een leeg gaspotje te ruilen voor een volle. Dat was kassa, omgerekend ongeveer 42 euro!